że już tu nie wrócisz,
bo kiedy poznasz obce kraje,
w sercu tęsknotę za Polską zanucisz.
Zrozumiesz wtedy, że na Twojej ziemi
jest coś, czego nie umiałeś docenić.
Co normalnym się zdawało,
kiedy się tam dorastało.
Zatęsknisz wtedy do kwiatów polnych,
co kładą dywan na ziemi żyznej
a wonią swoją, niesioną wiatrem,
dają Ci poczuć zapach ojczyzny
Do pór roku, co Twą ziemię,
swoim płaszczem odziewają
i co chwila, wciąż na nowo,
różne barwy jej zmieniają.
Do kapliczek przydrożnych,
i krzyży, co historię pamiętają
I matek, które w majowe wieczory,
litanie przy nich Maryi śpiewają.
Do szlaków pielgrzymich,
przez które Polacy
w trudzie i znoju co rok podążają,
by dotrzeć do Tronu swojej Królowej,
gdzie swoje troski Jej powierzają.
Możesz cały świat przemierzyć,
pewnie życie jest gdzieś lżejsze,
zawsze jednak potrzebujesz,
Ducha Polski, jak powietrza.
Dzisiaj, wielu podróżuje.
jeden pracy, inny przygód poszukuje.
Ale kiedy powracają,
to z westchnieniem kraj witają.
Oby wszyscy mogli zostać.
Nie bać się jutra i pracę dostać.
Żyć tu spokojnie, na polskiej ziemi.
Na Chwałę Boga z ojczyzną wzrastać.
A kiedy jednak los tak sprawi,
że mieszkać będziesz w dalekim kraju,
nigdy nie oddalaj się od Boga,
byśmy mogli kiedyś,
razem zamieszkać w Raju.
w trudzie i znoju co rok podążają,
by dotrzeć do Tronu swojej Królowej,
gdzie swoje troski Jej powierzają.
Możesz cały świat przemierzyć,
pewnie życie jest gdzieś lżejsze,
zawsze jednak potrzebujesz,
Ducha Polski, jak powietrza.
Dzisiaj, wielu podróżuje.
jeden pracy, inny przygód poszukuje.
Ale kiedy powracają,
to z westchnieniem kraj witają.
Oby wszyscy mogli zostać.
Nie bać się jutra i pracę dostać.
Żyć tu spokojnie, na polskiej ziemi.
Na Chwałę Boga z ojczyzną wzrastać.
A kiedy jednak los tak sprawi,
że mieszkać będziesz w dalekim kraju,
nigdy nie oddalaj się od Boga,
byśmy mogli kiedyś,
razem zamieszkać w Raju.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz