Byłaś Małgosiu jak kwiat pachnący który swą wonią przyciągał do Boga. ,,To jest po coś"- mówiłaś,,Bóg wie” kiedy zmartwienie, gdy ból i trwoga.
Wciąż widzę jak siedzisz na swoim tarasie,
tego obrazu nigdy nie zapomnę.
Twe kwiaty i zioła zasnęły przed zimą
Przypomną o Tobie, gdy rozkwitną na wiosnę
Skończyłaś pisać księgę swego życia
w nadziei, na spotkanie z Bogiem.
Chciałaś żyć… lecz zgodnie z Jego Wolą
i pewnie czekasz na nas… tuż, za rogiem.
Wyruszyłaś Maryjo pospiesznie
w skwarze słońca przez pustynne wzgórza
zatroskana o brzemienną Elżbietę
nie myślałaś o trudach podróży.
Szłaś by pomóc w bólach rodzenia
jak kobieta niesiona miłością.
Jan maleńki, pod sercem swej matki
na Twój głos poruszył się z radością.
Cóż nam powiedzieć, drogi Kapłanie ?
Jak naszą wdzięczność wyrazić,
jakimi słowy ją wypowiedzieć
by myśli nie obrazić ?
Wymagający od siebie i innych,
sam, nigdy łatwo się nie poddajesz
i w trudach życia jedynie Bogu
wierny do końca pozostajesz.
Gdy Bóg Cię uczynił naszym Pasterzem
tę piękną świątynię powierzył w Twe ręce,
z miłością strzegłeś Sakramentów Świętych
a w każdą pracę wkładałeś swe serce.
Sił nie szczędziłeś i strat nie liczyłeś,
czas, nie miał dla Ciebie znaczenia,
aby pokazać zbłąkanej duszy
właściwą drogę do zbawienia.
Każdego dnia w konfesjonale,
o los człowieka zatroskany
czekasz, by Jezus mógł nam z Miłością
grzechy wybaczać i leczyć rany.
Cóż nam powiedzieć, drogi Kapłanie,
Bogu dziękować nam trzeba,
że przez pięćdziesiąt lat Kapłaństwa
oświetlasz na Ziemi drogę do Nieba
Wiersz jest podziękowaniem za 50 lat Kapłaństwa Ks. Jana Wajsa
Parafia p/w Św. Ap.Szymona i Judy Tadeusza
Żarki 25.06.2023
Jest takie wzniesienie, tu blisko nad miastem kamienny kościółek od wieków tam stoi . Sam biskup Stanisław miastu błogosławi i przypomina o naszej historii .
Najpierw tam stała kapliczka drewniana
przy której kupcy modły zanosili
gdy od Krakowa do Częstochowy
szlakiem handlowym tędy przechodzili.
Zdarzyło się kiedyś że rycerz bogaty
z wojennej wyprawy tutaj przywędrował
i dziękując Bogu za szczęśliwy powrót
kamienny kościółek na wzgórzu zbudował.
Zamieszkali ludzie przy kościółku chętnie
i chaty swoje tam wybudowali
a miejsce to Zarki pierwotnie nazwano
i nawet pieczęcią się posługiwali.
Była też karczma syto zastawiona
by wędrujący mogli się posilić.
I ludność miejscowa tam się spotykała
kiedy wspólne sprawy omówić zamierzała.
U stóp wzniesienia rośnie lipa stara
która w swym życiu wiele już widziała
dlatego ,,Babką” miejscowa ludność
w nieodległych czasach tę lipę nazwała.
Gdy król Sobieski pod Wiedeń wyruszył
na wzgórzu zatrzymać kazał się piechocie.
Sam, w cieniu tej lipy do swej Marysieńki
o trudach pisał i wielkiej tęsknocie.
Lecz choroba straszna przyszła na tę ziemię
i zabrała wielu śmierć nieunikniona.
Na nizinę przeszli którzy ocaleli
a ciała zmarłych na stosach spalano.
Aby ulgę przynieść dotkniętym chorobą
mały przytułek powstał na nizinie
a obok kościółek Świętej Barbary,
bo jest patronką w śmierci godzinie.
I zbudowano osadę na nowo
na splocie dróg, pomiędzy orłami.
Od żaru wielkiego nazwę zamieniono
i tak więc Zarki nazwano Żarkami.
Jesteś...ten sam i w swoim Kościele
lecz Twa korona tu bardziej Cię rani,
bo niby razem a jacyś obcy
Twoi kochani kapłani.
Jak wynagrodzić Ci to cierpienie?
Bezradna pytam i zalękniona,
kiedy pomyślę dlaczego tu właśnie
bardziej Cię rani cierniowa korona.
Smutne Twe oczy Pustelniku z krzyża
choć wiele znaków dzieje się wokoło.
Proszę Cię bardzo spraw żeby nareszcie
przestało krwawić Twoje Święte czoło.
Wy, którzy pychą i nieposłuszeństwem
zbyt długo ranicie Oblicze Pana,
spójrzcie z pokorą na krzyż wiszący
w bocznym kościółku, u Ojca Stefana.
Cztery zwrotki wiersza napisałam w 2014 r kiedy były już widoczne podziały w Pustelni w Czatachowie .
W tym roku 2023 dopisałam ostatnią.
Z JEZUSEM DAM RADĘ
Chciałbym dziś powiedzieć wam, że ja radę sobie dam.
Więc nie martwcie o mnie się, kiedy Jezus blisko mnie
Ref:
Chcę już zawsze słuchać Go, dobrych rzeczy uczyć się.
On obroni mnie gdy ktoś, podać mi coś złego chce.
Ref:
Bo zabawy różne są , jedne dobre inne złe,
On mi wskaże właśnie tą, którą można bawić się.
Ref: Będę silny jak lew
zawsze dobry jak chleb
chcę być sprytny jak lis
zło przegonię a kysz
