POLSKA, ZRANIONA MATKA

Cóż chcieli z tobą zrobić,

prawdo o Smoleńsku. 
W trumnach, na zawsze zamknąć próbowali.

Jak głodne sępy rzucili się na ciebie
i martwe ciała z godności obdzierali.

Lecz one z grobów głośno krzyczeć będą,
dopóki nie ujrzysz światła dziennego 
i przejdziesz drogą 

przez miłość wydeptaną
tych, którzy kochać nigdy nie przestaną.

Zamilczcie więc wszyscy,
coście do hańby w ojczyźnie swojej dopuścili
i w czasie żałoby, 

straszliwym kłamstwem
cierpiących Polaków karmili!

Polska swym dzieciom jak każda matka,
godność przywróci i pamięć zachowa
i w ziemi ojczystej, do snu wiecznego
ciała swych synów z szacunkiem pochowa.

BRZOZY PŁACZĄCE

Brzozo smoleńska,ciebie oskarżyli,
że na drodze stałaś
i że skrzydło do Katynia lecącego
samolotu urwałaś .

A tyś niewinna !
Twe gałązki delikatnie na wietrze powiewają,
zranione jak to skrzydło,
nad kłamstwem cichutko i samotnie łkają.

Boś ty świadkiem milczącym
wydarzeń poranka tamtego
w którym zginął wraz z innymi,
prezydent narodu polskiego.

Nie ty jedna jesteś świadkiem
kłamstwa i chwil grozy,
tam, w Katyniu polskie groby
opłakują inne brzozy.

BĄDŹ ZE MNĄ

Bądź ze mną Panie,
gdy pycha w progu mej duszy stanie,
kiedy fałszywą drogę pokazuje
i światło wiary ugasić próbuje.

Bądź ze mną Panie,
gdy strach, samotność, ból, rozczarowanie,
kiedy złe myśli głowę zaprzątają
a podszepty złego spokoju nie dają.

Gdy się wydaje łatwym rozwiązaniem,
słowem, jak błotem rzucić 

w przeciwności.
Bądź ze mną proszę i nie dopuść nigdy,
by zło, wypłynęło z moich wnętrzności.